ارت-چاه ارت-سایت ارت

غالبا در تمام مطالب مربوط به مبحث ارت با مقالات تخصصی و سنگینی مواجه میشویم که از سطح درک یک مجری برق ساختمان و حتی یک کاردان برق فراتر است
لذا اینجانب دستور العمل چاه ارتی را در این مبحث خدمتتان تقدیم میدارم که توسط هر مجری و کارفرمایی قابل اجراست و جهت ساختمانهای کوچک و متوسط تا ۱۵۰۰ متر مربع جوابگوست
ساختمانهای با متراژ بزرگتر مشمول ماده ۳۳ گشته و مهندس ناظر برق از ابتدا وجود دارد و نظر ایشان ارجح بر این مقاله میباشد.
این مطلب چاه ارت صفحه ای را بیان میدارد که در انتها نظر ناظران برق نظام مهندسی را با آزمایشات تامین نماید
در ابتدا ذکر این نکته ضروری است که ۱- وجود چاه ارت و کلید محافظ نشتی جریان (که به غلط به محافظ جان مشهور است) تضمین امنیت جانی مصرف کنندگان در مقابل تماس غیر مستقیم با برق است (اتصال فاز به بدنه فلزی دستگاه ها و تماس شخص با بدنه فلزی برقدار شده ) و چنانچه فردی در معرض تماس مستقیم بین فاز و نول قرار بگیرد این سیستم قادر به محافظت از جان شخص و جلوگیری از شوک الکتریکی نخواهد بود.
۲- این سیستم میتواند در مکانهای حساس از بروز جرقه و اتصالی و در پی آن آتش سوزی جلوگیری کند.
چنانچه کلید محافظ نشت جریان بدون ارت استفاده گردد در محافظت از تماس غیر مستقیم هم تقریبا عاجز خواهد بود و کارکردش صرفا به مورد ۲ محدود میگردد.
اجرای چاه ارت
ابتدا چاهی به قطر ۹۰ سانتی متر و عمق ۴-۶ متر ترجیحا درون باغچه حفر میکنیم
اندازه چاه به نوع خاک و مکان محل اجرا بستگی دارد اما قانونا باید به حدی کنده شود که به نم طبیعی خاک برسیم در تهران در مناطق جنوبی با توجه به نوع خاک و پست تر بودن محل ۴ متر کافی است اما در مناطق شمالی تهران با توجه به ارتفاع محل و ماسه ای بودن خاک تا ۶ متر توصیه میشود.
سیم ارت
سیم ارت از درون چاه تا شینه ارت تابلوی کنتور و یا تابلوی تست باکس باید بدون قطع شدن امتداد یابد پس ما باید عمق چاه و طول مسیر بین چاه و تابلو کنتور یا جعبه تست باکس را محاسبه میکنیم
اندازه دیگر طول تست باکس یا جعبه کنتور تا داخل چاهک آسانسور است
اندازه دیگر طول تست باکس تا نزدیکترین قسمت فلزی ساختمان است
جعبه تست باکس جعبه تقسیم فلزی معمولی است با ابعاد حداقل ۳۰*۳۰ سانتیمتر که یک یا چند عدد شینه مسی درون آن نصب میشود و سیم ارت اصلی و ارت آسانسور و سیم های همبندی به آن وارد میشوند تا بعدا بتوان برای تست ادواری هر قسمت از آن استفاده کرد.
لزوم استفاده از سيستم ارت :
به منظور حفاظت افراد و دستگاهها ، اضافه ولتاژهاي توليد شده در بدنه كه
باعث صدمه ديدن دستگاهها و افراد مي‌شود ، همچنين ولتاژهاي بسيار زياد و
خطرناك ناشي از برخورد صاعقه با دكلهاي کامپیوتری را بايد در جايي خنثي
نمائيم . به همين منظور استفاده از سيستم ارت و حفاظت از تجهيزات بسيار
لازم و ضروري است بعلاوه با افزايش استفاده از سيستمهاي ديجيتالي و حساس ،
لزوم بازنگري در طراحي ، نصب و نگهداري سيستمهاي حفاظتي گراندينگ وجود دارد
. به طور خلاصه اهداف بكارگيري سيستم ارتينگ يا گراندينگ عبارتند از :
الف ـ حفاظت و ايمني جان انسان
ب ـ حفاظت و ايمني وسايل و تجهيزات الكتريكي و الكترونيكي
ج ـ فراهم آوردن شرايط ايده‌ال جهت كار
د ـ جلوگيري از ولتاژ تماسي
ه ـ حذف ولتاژ اضافي
و ـ جلوگيري از ولتاژهاي ناخواسته و صاعقه
ز ـ اطمينان از قابليت كار الكتريكي.
روشهاي اجراي ارت يا زمين حفاظتي :

بطور كلي جهت اجراي ارت و سيستم حفاظتي دو روش كلي وجود دارد كه ذيلاً ضمن
بيان آنها ، موارد استفاده و تجهيزات مورد نياز هر روش و نحوه اجراي هر يك
بيان مي‌گردد .

1ـ زمين عمقي :
در اين روش كه يك روش معمول مي باشد از چاه براي اجراي ارت استفاده مي شود.

2- زمين سطحي:
در اين روش سيستم ارت در سطح زمين (براي مناطقي كه امكان حفاري عميق در
آنها وجود ندارد) و يا در عمق حدود 80 سانتيمتر اجرا مي گردد.
در چه شرايطي از روش سطحي براي اجراي ارت استفاده نمائيم ؟
در مكانهايي كه :
ـ فضاي لازم و امكان حفاري در اطراف سايت وجود داشته باشد .
ـ ارتفاع از سطح دريا پائين باشد مانند شهرهاي شمالي و جنوبي كشور .
ـ پستي و بلندي محوطه سايت كم باشد .
ـ فاصله بين دكل و سايت زياد باشد .
با توجه به مزاياي روش سطحي اجراي ارت به اين روش ارجحيت دارد .

اجراي ارت به روش عمقي :

الف ـ انتخاب محل چاه ارت :
چاه ارت را بايد در جاهايي كه پايين‌ترين سطح را داشته و احتمال دسترسي به
رطوبت حتي‌الامكان در عمق كمتري وجود داشته باشد و يا در نقاطي كه بيشتر در
معرض رطوبت و آب قرار دارند مانند زمينهاي چمن ، باغچه‌ها و فضاهاي سبز حفر
نمود.
انتخاب محل چاه ارت :

چاه ارت را باید در جاهایی که پایین‌ترین سطح را داشته و احتمال دسترسی به رطوبت حتی‌الامکان در عمق کمـــــتری وجود داشته باشد و یا در نقاطی که بیشتر در معرض رطوبت و آب قرار دارند مانند زمینهای چمن ، باغچه‌ها و فضاهای سبز حفر نمود .

ب- عمق چاه

با توجه به مقاومت مخصوص زمین ، عمق چاه از حداقل 4 متر تا 8 متر و قطرآن حدودا 80 سانتیمتر می تواند باشد. در زمین هایی که با توجه به نوع خاک دارای مقاومت مخصوص کمتری هستند مانند خاکهای کشاورزی و رسی عمق مورد نیاز برای حفاری کمــتر بوده و در زمینهای شنی و سنگلاخــــــــی که دارای مقاومت مخصوص بالاتری هستند نیاز به حفر چاه با عمق بیشتر می باشد. برای اندازه گیــــــری مقاومت مخصوص خاک از دستگاههای خاص استفاده می گردد. در صورتی که تا عمق 4 متر به رطوبت نرسیدیم و احتمال بدهیم در عمق بیشتر از 6 متر به رطوبت نخواهیم رسید نیازی نیست چاه را بیشتر از 6 متر حفر کنیم . بطــــور کلی عمق 6 مترو قطر حدود 80 سانتیمتر برای حفر چاه پیشنهاد می گردد .
در مهندسی برق، واژه زمین یا ارت با توجه به کاربردهای آن دارای معانی متفاوتی است. زمین در یک مدار الکتریکی می‌تواند نقش یک نقطه مبدا را داشته باشد که بر طبق آن بقیه ولتاژهای الکتریکی را اندازه‌گیری می‌کنند. واژه زمین همچنین به مسیری کلی برای بازگشت جریان به منبع نیز اطلاق می‌شود. این واژه در مورد یک اتصال مستقیم به زمین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یک مدار الکتریکی ممکن است به دلایل مختلفی به زمین متصل شده باشد. در مدارهای قدرت این اتصال‌ها معمولاً برای بالا بردن ایمنی و محافظت افراد یا دستگاه‌ها از تاثیرات معیوب بودن عایقکاری هادی‌ها ایجاد می‌شود( چاه ارت) . اتصال به زمین در مدارهای قدرت از آسیب دیدن عایق‌های مدار در اثر افزایش ولتاژ بین زمین و مدار جلوگیری کرده و این ولتاژ را در یک حد معین محدود می‌کند. از اتصال زمین برای جلوگیری از افزایش الکتریسیته ساکن در هنگام حمل مواد قابل اشتعال یا تعمیر تجهیزات الکترونیکی نیز استفاده می‌کنند. در برخی از انواع تلگراف‌ها و شبکه‌های انتقال زمین به تنهایی نقش یکی از هادی‌ها را ایفا می‌کند و به عنوان مسیر بازگشت جریان به منبع مورد استفاده قرار می‌گیرد با این کار در هزینه ایجاد یک خط جداگانه برای بازگشت جریان صرفه‌جویی می‌شود. در اندازه‌گیری از زمین به عنوان یک پتانسیل الکتریکی ثابت استفاده می‌کنند که با توجه به اختلاف پتانسیل هر قسمت از مدار از زمین میزان پتانسیل آن قسمت را مشخص می‌کنند. یک زمین الکتریکی باید از ظرفیت انتقال جریان مناسبی برخوردار باشد تا بتوان از آن به عنوان مبدا صفر ولتاژ استفاده کرد.
در مهندسی برق، واژه زمین یا ارت با توجه به کاربردهای آن دارای معانی متفاوتی است. زمین در یک مدار الکتریکی می‌تواند نقش یک نقطه مبدا را داشته باشد که بر طبق آن بقیه ولتاژهای الکتریکی را اندازه‌گیری می‌کنند. واژه زمین همچنین به مسیری کلی برای بازگشت جریان به منبع نیز اطلاق می‌شود. این واژه در مورد یک اتصال مستقیم به زمین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یک مدار الکتریکی ممکن است به دلایل مختلفی به زمین متصل شده باشد. در مدارهای قدرت این اتصال‌ها معمولاً برای بالا بردن ایمنی و محافظت افراد یا دستگاه‌ها از تاثیرات معیوب بودن عایقکاری هادی‌ها ایجاد می‌شود( چاه ارت) . اتصال به زمین در مدارهای قدرت از آسیب دیدن عایق‌های مدار در اثر افزایش ولتاژ بین زمین و مدار جلوگیری کرده و این ولتاژ را در یک حد معین محدود می‌کند. از اتصال زمین برای جلوگیری از افزایش الکتریسیته ساکن در هنگام حمل مواد قابل اشتعال یا تعمیر تجهیزات الکترونیکی نیز استفاده می‌کنند. در برخی از انواع تلگراف‌ها و شبکه‌های انتقال زمین به تنهایی نقش یکی از هادی‌ها را ایفا می‌کند و به عنوان مسیر بازگشت جریان به منبع مورد استفاده قرار می‌گیرد با این کار در هزینه ایجاد یک خط جداگانه برای بازگشت جریان صرفه‌جویی می‌شود. در اندازه‌گیری از زمین به عنوان یک پتانسیل الکتریکی ثابت استفاده می‌کنند که با توجه به اختلاف پتانسیل هر قسمت از مدار از زمین میزان پتانسیل آن قسمت را مشخص می‌کنند. یک زمین الکتریکی باید از ظرفیت انتقال جریان مناسبی برخوردار باشد تا بتوان از آن به عنوان مبدا صفر ولتاژ استفاده کرد.
ارت,چاه ارت,چاه ارت ارژنگ,سایت ارت,سایت چاه ارت,سایت کابل ارت,طراحی سایت چاه,طراحی سایت چاه ارت,ارت ارژنگ,سایت چاه

برچسب‌ها: ارت , چاه ارت , سایت ارت , سایت چاه ارت , ارژنگ ارت سئو|سئوکار|سئوساز|جام ارژنگ...